Wist je dat goedkope vitamine D3 wordt gekookt in aceton? En dat de dosering van vitamine D3 gebaseerd is op achterhaalde ‘wetenschap’?
Met recht is vitamine D3 (calciferol) de ‘koningsvitamine’ te noemen als je nagaat waar een tekort toe kan leiden: hoge bloeddruk, lage rugpijn, spier- en botpijnen, insulineresistentie (diabetes), virusgevoeligheid (corona), auto-immuunziektes, slaapproblemen, depressies, fibromyalgie, haar- en huidproblemen (psoriasis en eczeem), een verzwakt immuunsysteem, slechte botvorming bij foetussen, botontkalking, longproblemen, diverse soorten kanker en legio andere problemen. Als dat geen cruciale vitamine is? Zo cruciaal, dat we haar zonder voeding zelf kunnen aanmaken.
Zon
Eigenlijk is vitamine D dan ook geen vitamine, maar een préhormoon. De grondstof voor vitamine D in ons lichaam is cholesterol. Dit wordt in de huid, onder invloed van zonlicht, omgezet in vitamine D3. Een half uur zonnen, mét badkleding en zónder zonnebrandcrème, levert je wel 600 microgram (= 24.000 IU of IE) op. Het gebrek aan krachtige zon in ons land leidt voor velen tot een tekort. De via de huid geproduceerde vitamine D3 wordt door de lever omgezet tot calcidiol. Daarna maken de nieren er weer calcitriol van; de actieve vorm van vitamine D3. Het hebben van een hoog calcidiolniveau in het bloed betekent niet automatisch dat je daardoor ook een hoog calcitriolniveau hebt. Het lichaam is kennelijk heel goed in staat om een gepaste toevoer van actieve D3 te regelen.
Dosering
Over de behoefte aan D3 bestaat de meeste verwarring.[1] Zo is het idee dat je voldoende vitamine D3 via voedsel binnen kunt krijgen onjuist. De angst voor hoge doseringen is eveneens ongegrond en niet wetenschappelijk onderbouwd.[2] Je moet echt jarenlang enorme hoeveelheden vitamine D per dag slikken, willen er problemen met teveel calcium in je bloed (hypercalciëmie) ontstaan. Pillen met 10 of 25 microgram (1 microgram = 1 µg = 40 IE/IU) geven je evenveel D3 als een halve tot een hele minuut zomerzon. Een preventieve dosering van 150 microgram (= 6000 IE) per dag is daarentegen veel realistischer. Bij gezondheidsklachten kan het zelfs zinvol zijn om kortdurend een hoge dosis in te nemen, bijvoorbeeld 250-1000 mcg per dag gedurende twee weken. De opbouw van een goede bloedspiegel gaat namelijk uiterst langzaam. De optimale bloedspiegel is 125-175 nmol/l. Een nog hogere bloedspiegel (175-250 nmol/l) wordt geassocieerd met kankerpreventie.[3] En zelfs 300 nmol/l is veilig.[4] Dus het risico van teveel D3 innemen, is verwaarloosbaar.
Testen
Een simpele test om een tekort aan vitamine D3 bij jezelf vast te stellen, is om met je vinger op je borstbeen te drukken. Als dit gevoelig is, kan dit duiden op een tekort vitamine D3. Slik je cholesterolverlagers, dan is de kans ook groot dat je te weinig vitamine D3 hebt. De beste indicator is echter een bloedtest. Vraag naar de uitslag, want vaak wordt een enorme bandbreedte ‘goed’ genoemd. Sowieso kun je er vanuit gaan dat de (potentiële) problemen bij een te laag vitamine D3-niveau veel groter zijn dan het (zeer beperkte) risico op een te hoog gehalte. Anders gezegd: een hoge vitamine D-spiegel biedt vooral enorme gezondheidsvoordelen.
Aceton
De vitamine D3 uit supplementen komt met name uit drie bronnen: meestal uit wolvet (lanoline) en soms uit algen en korstmos. De vitamine D3 in algen en korstmos wordt er uitgeperst en in een capsule gestopt. Van het proces om D3 uit wolvet te halen, word je niet vrolijk. Het wolvet wordt een half uur, op 80 graden, in aceton (!) gekookt. Daarna wordt hetzelfde goedje een uur op 100 graden ingekookt. Met behulp van ethanol laat men het kristalliseren om ten slotte, na twaalf stappen waarbij allerlei chemische reacties optreden, te komen tot een kant-en-klare tablet. Het is niet goed voor te stellen dat deze vitamine D3 ongeschonden uit zo’n behandeling komt en dezelfde werking heeft als D3 die we zelf aanmaken of die we via eenvoudige stappen direct aan natuurlijke bronnen onttrekken.
Noten:
[1] Schuitemaker GE, Nieuw licht op vitamine D en chronische ziekten osteoporose, kanker, hart- en vaatziekten, diabetes, multiple sclerose. Ortho Communications & Science, 2008.
[2] https://www.mayoclinicproceedings.org/article/S0025-6196(15)00244-X/pdf