Aandoening: tinnitus

15 mei 2024

Je zult het maar hebben; tinnitus of oorsuizen.

Volgens het Amsterdam UMC hebben naar schatting 2 miljoen mensen wel eens last van tinnitus, waarvan 15% continue geluiden ervaart. De mate waarin men tinnitus heeft, kan variëren van draaglijk tot ondraaglijk; het kan mensen zelfs letterlijk krankzinnig maken. Het is dus een niet te onderschatten probleem. Als je ooit in je leven gehoorbeschadiging hebt opgelopen, kan tinnitus je je hele leven blijven achtervolgen. In deze blog leg ik uit wat tinnitus is, wat de reguliere medici er aan doen en wat orthomoleculairen er over zeggen. Om tenslotte te eindigen met orthomoleculaire remedies. De volgende paragrafen komen aan de orde:

Wat is tinnitus?
Wat zijn de oorzaken van tinnitus?
Wat is de reguliere aanpak?
Wat is volgens orthomoleculairen de oorzaak?
Wat is de orthomoleculaire aanpak?

1. Wat is tinnitus?

Onder tinnitus (oorsuizen) wordt verstaan het waarnemen van geluid dat niet uit de omgeving afkomstig en voor anderen waarneembaar is. Dat is de definitie uit het medisch handboek. Volgens ditzelfde handboek is tinnitus een symptoom en geen specifieke aandoening. Het schijnt dat zo’n 10 tot 15% van de mensen er dus continue last van heeft. Anderen zeggen dat tinnitus alomtegenwoordig is en zo’n beetje iedereen boven de 35-40 jaar treft, ook al is men het zich soms nog niet bewust. Maar zet mensen in een stille kamer en de overgrote meerderheid zal innerlijke geluiden waarnemen, meestal niet storend of opvallend. Naarmate de leeftijd echter vordert, wordt het probleem wel groter tot het echt gaat storen. De definitie ‘oorsuizen’ is echter te beperkt. Sommige mensen nemen namelijk geluiden waar die het best te omschrijven zijn als een toon of een zoemend, ruisend, dreunend, fluitend of sissend geluid. Anderen horen nog complexere geluiden, die na verloop van tijd in karakter kunnen veranderen. De geluiden vallen meer op in een stille omgeving en wanneer iemands aandacht niet in beslag wordt genomen door andere zaken. Mensen vinden oorsuizen dan ook vaak het hinderlijkst als ze proberen in slaap te vallen. Hoe iemand oorsuizen ervaart, is zeer verschillend. Sommigen vinden de symptomen draaglijk, terwijl anderen ze zeer storend vinden. Er zijn ook extreme gevallen van tinnitus die mensen ertoe aanzetten om zich zelfs van het leven te beroven. Onderschat als buitenstaander tinnitus dus niet.

2. Wat zijn de oorzaken van tinnitus?

Volgens de reguliere medici is tinnitus een symptoom van lawaaibeschadiging, de ziekte van Ménière, otosclerose (een botafwijking in het oor veroorzaakt door de mazelen of erfelijkheid), een andere beschadiging van het binnenoor door een infectie of medicijnen en soms bij slechthorendheid door ouderdom (presbyacusis). Oorsuizen kan echter ook optreden bij aandoeningen die ogenschijnlijk niets met het gehoor te maken hebben. Wat denk je van bloedarmoede, hart- en vaatziekten, hoge bloeddruk, arteriosclerose, een te langzaam werkende schildklier (hypothyreoïdie) en hoofdletsel? Die koppeling had je waarschijnlijk niet zo snel gelegd. En dan heb je ook nog mensen met een pulserend (kloppend) geluid in de oren dat kan worden veroorzaakt door bepaalde tumoren, een verstopte ader, een aneurysma of een andere aandoening van de bloedvaten. Mocht je dit soort geluiden dus gewaarworden, ga dan direct naar de dokter en laat dit onderzoeken. Uit bovenstaande omschrijving kun je wel opmerken dat de reguliere medici niet goed raad weten met het probleem. Dat zien we ook wel aan de oplossingen.

3. Wat is de reguliere aanpak?

Bij je bezoek aan de huisarts zal die de meest basale redenen uitsluiten, zoals een verstopt of ontstoken oor. Daarnaast zal de huisarts andere genoemde aandoeningen uitsluiten door middel van bloedonderzoek. Is er geen causaal verband tussen jouw tinnitus en onderliggende problemen met je hart, vaten of schildklier, dan krijg je wellicht het advies om minder zout of cafeïne te gebruiken. Beide suggesties gaan je niet van je tinnitus afhelpen.[1] Blijft je tinnitus bestaan, dan zijn er artsen die je benzodiazepinen (de zogenaamde ‘pammen’) voorschrijven. Van ‘pammen’ is bekend dat ze zeer verslavend zijn en dat afbouwen een drama is. Bovendien is er geen wetenschappelijk bewijs dat deze medicijnen helpen bij tinnitus. Andere artsen schrijven anti-epileptica voor, zoals gabapentine (Neurontin), pregabaline (Lyrica), lamotrigine (Lamictal) of carbamazepine (Tegretol). Ook voor de werkzaamheid van deze categorie medicijnen is geen bewijs. Weliswaar zijn deze middelen niet zo verslavend als de ‘pammen’, maar het afbouwen van anti-epileptica is geen sinecure; je kunt tijdens het ontwenningsproces aanzienlijke en ernstige bijwerkingen krijgen, ook al ben je er ‘technisch gezien’ niet verslaafd aan. Dus begin er gewoon niet aan; het werkt toch niet. Tenslotte zijn er nog artsen die het proberen met antidepressiva en dan met name de SSRI’s. Denk hierbij aan citalopram, fluoxetine, fluvoxamide, setraline of venlafaxine. Er is opnieuw geen onderzoek dat de inzet van deze middelen rechtvaardigt bij de diagnose tinnitus. En probeer ook van deze soort medicijnen maar eens af te komen. Samengevat: begin niet aan medicijnen die je onmogelijke van tinnitus gaan verlossen!

Na het bezoek aan de huisarts en het blijven bestaan van de klachten word je waarschijnlijk doorverwezen naar een KNO-arts die eerst een gehooronderzoek zal doen. Vaak wordt er ook een MRI van het hoofd gemaakt en een CT-scan van het slaapbeen. Zijn er geen afwijkingen, dan wordt het moeilijk. Pogingen om vast te stellen welke aandoening het oorsuizen veroorzaakt en hoe deze vervolgens moet worden behandeld, mislukken namelijk vaak. Meestal proberen artsen het oorsuizen draaglijker te maken door de inzet van technische hulpmiddelen. Hierbij kun je denken aan de inzet van hoortoestellen, achtergrondmuziek of een ‘tinnitusmaskeerder’, een speciaal apparaat dat als hoortoestel wordt gedragen en voortdurend neutrale of compenserende geluiden voortbrengt. In het geval van vrijwel totale doofheid kan een elektrisch binnenoorprothese het oorsuizen verminderen. Maar daarmee zijn de mogelijkheden wel uitgeput.

Aan de relatief summiere beschrijving hierboven, kun je wel afleiden dat reguliere medici niet goed raad weten met tinnitus. Natuurlijk zullen zij afwijkingen zoeken vast te stellen, evenals het uitsluiten van gerelateerde aandoeningen, maar daarmee stopt het wel ongeveer. De oplossingen die worden aangedragen, zijn dan ook vooral symptoombestrijders omdat ze geen idee hebben waar tinnitus door wordt veroorzaakt. Dat is geen verwijt, maar iedereen kijkt gewoon door zijn eigen bril. Juist bij dit soort aandoening waarvoor de reguliere medische wetenschap geen goede antwoorden heeft, is het vaak interessant om te kijken wat orthomoleculaire ervan zeggen. En dat is verrassend. Stel je echter in op lange-termijn-verbetering, want snelle oplossingen zijn er niet.

4. Wat is volgens orthomoleculairen de oorzaak?

In feite valt volgens orthomoleculairen de oorzaak van tinnitus uiteen in herstelbare en niet herstelbare oorzaken. Laat ik eerst stilstaan bij de herstelbare oorzaken; oorzaken waarvan je niet weet dat je ze hebt en die ook makkelijk te corrigeren zijn.

Oorsmeer

Een voor de hand liggende oorzaak is het hebben van overmatig oorsmeer in je buitenste gehoorgang (dus voor je trommelvlies). Hetzelfde geldt voor een vreemd voorwerp in je gehoorgang. Laat dus altijd je oren inspecteren bij de huisarts op deze voor de hand liggende oorzaken van tinnitus. Je kunt ook tinnitus krijgen door een geperforeerd trommelvlies. Allemaal oorzaken die eenvoudig bij de huisarts kunnen worden vastgesteld en verholpen. En natuurlijk kun je een infectie in je middenoor of binnenoor hebben, maar de kans dat je dat over het hoofd ziet, is niet zo groot. Zelfs een ontsteking van je kaakgewricht kan leiden tot tinnitus.

Virale infecties

Sommige bronnen noemen een eerder opgelopen virale infectie die later in het leven naar buiten komen. Die veroorzaken een slijmophoping en dat zou tinnitus veroorzaken. Als mogelijk remedies worden bioflavonoïden genoemd, evenals oregano-olie (in pilvorm) en knoflook. Overtuigend is deze hypothese echter niet. Althans, ik heb er geen wetenschappelijke onderzoeken bij kunnen vinden. Dus ik laat dit verder ook maar rusten.

Calciumafzetting

Ook wordt gedacht aan calciumafzettingen in de zachte weefsels die het geluid creëren. Als het goed is, heb je geen calciumafzettingen in je zachte weefsels, maar helaas blijkt dat niet bij iedereen het geval. Denk maar aan ‘aderverkalking’. Deze verklaring van calciumdeposities wordt ook gegeven aan draaiduizeligheid (vertigo). De remedie is eenvoudig: vitamine D (10.000 IE) samen met 100 mcg vitamine K2 (MK-7) kan helpen om het overtollige calcium uit je weefsels te krijgen. Merk je binnen twee weken geen verbetering, dan is dit bij jou niet de oorzaak van je tinnitus.

Tekort aan bepaalde voedingsstoffen

Weet je dat een tekort aan vitamine B12, jodium of het aminozuur taurine kan leiden tot tinnitus? Een tekort aan vitamine B12 hangt vaak samen met een tekort aan maagzuur of het gebruik van maagzuurremmers. Dat geldt ook voor taurine, omdat eiwitten worden ‘gesloopt’ door maagzuur. Geen maagzuur, geen aminozuren. Taurine is een aminozuur dat we veelvuldig aantreffen in alle soorten vlees en vis, maar met name in orgaanvlees.[2] De kans dat je er te weinig van binnenkrijgt, is dus niet zo groot als je maar voldoende vlees eet en maagzuur hebt. Mocht je veganist zijn of ben je niet zeker over voldoende inname of opname van taurine, probeer dan eens een tijdje suppletie van taurine uit. En jodium dan? Onderschat niet hoeveel mensen een jodiumtekort hebben, mede veroorzaakt door een eenzijdig eetpatroon (waaronder zelden iets uit de zee eten). Jodiumtekort leidt weer tot een te langzaam werkende schildklier. En die te langzaam werkende schildklier heeft weer effect op gehoorverlies en tinnitus.[3] [4]

Overschot aan glutamaat

Er zijn orthomoleculairen die tinnitus koppelen aan een teveel aan glutamaat, een neurotransmitter. De gedachte is dat door gehoorbeschadiging (door welke oorzaak dan ook) er te veel glutamaat vrijkomt dat neuronale natriumkanalen opent en verhindert dat ze sluiten. Die overmatige stimulering door glutamaat maakt je hersencellen overdreven geprikkeld. Je hersenen worden dus zo geprikkeld dat ze dingen horen die er niet zijn. De oplossing volgens deze ‘school’ is om de glutamaat-activiteit te remmen zodat er weer een normale communicatie ontstaat tussen het oor (slakkenhuis) en de hersenen. Dat remmen kun je vooral bereiken door het stimuleren van de aanmaak van de tegenovergestelde neurotransmitter GABA (gamma-amino-boterzuur).[5] Het klopt dat GABA een remmende neurotransmitter is. Sterker nog: gabapentine (medicijn) werkt als een GABA-agonist, dus in die zin klopt deze hypothese wel.[6] Want GABA is een essentieel stofje dat je helpt om goed te slapen, ontspannen te zijn en angsten te voorkomen. GABA is als supplement beschikbaar, maar het passeert de bloed-hersenbarrière niet. De grondstof van GABA echter wel. En laat dat nu taurine zijn, waarover ik net al sprak! Samengevat zeggen deze dokters dat tinnitus een gevolg is van een onbalans tussen stimulerende (glutamaat) en remmende (GABA) neurotransmitters. En neem maar van mij aan dat deze onbalans zeker kan bijdragen aan het probleem. Er is echter geen complexere materie dan de werking van dit soort stofjes in het brein. Ik zou er wel een boek over willen schrijven, maar ben bang dat ik er de tijd niet voor heb, laat staan de kennis. Want er zit namelijk ook nog een relatie met gezonde darmen…GABA-supplementen slikken heeft in ieder geval geen zin. Neem taurine!

In dit verband wordt ook het vermijden van de kunstmatige zoetstof aspartaam (in frisdranken en ‘zoetjes’) en glutamaten uit voeding genoemd. En neem maar van mij aan; glutamaat zit in talloze bewerkte voedingsmiddelen, niet alleen onder de naam ‘glutamaat’ (E 621 t/m E625), maar ook in tal van andere stoffen waarvan je niet direct vermoedt dat die met glutamaat te maken hebben. Deze stoffen kun je maar beter mijden (niet alleen als je tinnitus hebt overigens). Klik hier voor een lijst met alternatieve namen voor glutamaat. Onthoud dus dat glutamaten en aspartaam tinnitus kunnen verergeren.[7]

Medicijngebruik

Of je het gelooft of niet, maar heel veel medicijnen veroorzaken ook tinnitus, zelfs die ervoor worden voorgeschreven! Het moet toch niet gekker worden, zou je denken. Een breed scala aan voorgeschreven en vrij verkrijgbare medicijnen zijn mogelijk ‘ototoxisch’, een mooi woord voor ‘giftigheid voor het gehoor’. Ototoxische medicijnen kunnen tinnitus veroorzaken door de sensorische cellen in het binnenoor te beschadigen. Deze cellen zijn nodig voor evenwicht en gehoor. Slik je dus één van deze medicijnen chronisch (dus langdurig), wees dan alert! Want de symptomen van tinnitus kunnen verdwijnen zodra de medicatie wordt gestopt of de dosering wordt gewijzigd. In sommige gevallen kan tinnitus veroorzaakt door ototoxische geneesmiddelen echter langdurig of permanent zijn. Andersom geldt ook dat je door het slikken van een in potentie ototoxisch medicijn tinnitus kan ontwikkelen. Risicofactoren, zoals blootstelling aan hard geluid tijdens het gebruik van de medicatie, kunnen het risico verhogen. Als je een ototoxisch medicijn voorgeschreven hebt gekregen, stop er dan niet mee zonder eerst een alternatief met je arts te bespreken. Ik schrijf het hier vooral op om je bewust te maken dat jouw tinnitus wellicht door je medicijnen wordt veroorzaakt of verergert. Over welke medicijnen heb ik het dan?

a. Pijnstillers

Nee, ik heb het natuurlijk niet over mensen die af en toe en pijnstiller gebruiken. Het gaat hier met name om mensen die deze pillen chronisch gebruiken. Over welke pijnstillers dit gaat?

NSAID’s, zoals naproxen, diclofenac, ibuprofen;
Hoge dosis aspirine;
Paracetamol;
Celecoxib en etoricoxib;

Pijnstillers worden jaarlijks door miljoenen mensen ingenomen zonder tinnitus te veroorzaken. Langdurig matig en hoog gedoseerd gebruik worden deze pillen in verband gebracht met tinnitus. Tinnitus veroorzaakt door NSAID's en paracetamol is meestal tijdelijk en verdwijnt zodra de medicatie wordt gestopt. Aanhoudende tinnitus kan echter ook voorkomen. Een studie van de 69.455 vrouwen vond dat frequent, matig gedoseerd gebruik van aspirine, NSAID's en paracetamol allemaal geassocieerd waren met het optreden van aanhoudende tinnitus.[8

b. Antibiotica

Aminoglycoside-antibiotica zijn breedspectrum antibacteriële medicijnen die worden gebruikt om bepaalde soorten bacteriën, zoals de E. coli (bekend van blaasontstekingen) te behandelen. In sommige gevallen kunnen deze medicijnen permanente tinnitus of zelfs permanent gehoorverlies veroorzaken. Hoe heten die medicijnen dan?

Gentamicine (dit is de meest beruchte bij tinnitus);
Tobramycine;
Fludrocortison of Panotile.

c. Plastabletten (lisdiuretica)

Plastabletten worden vaak voorgeschreven om het vasthouden van vocht te verminderen dat wordt veroorzaakt door aandoeningen zoals hartfalen, cirrose, oedeem of hoge bloeddruk. Die medicijnen kunnen dus ook tinnitus veroorzaken. Zodra je echter stopt met deze pillen (niet zonder overleg met je dokter alstublieft), verdwijnen de klachten ook vaak. Als plastabletten echter in grote doses of met andere ototoxische medicijnen worden ingenomen, kunnen ze permanente tinnitus veroorzaken. Een beruchte plastablet in dit kader is furosemide (Lasix).

d. Antidepressiva

Depressie kan samen met tinnitus optreden. Antidepressiva worden vaak gebruikt om tinnitus te behandelen, zelden met positieve resultaten. Sommige antidepressiva, zoals selectieve serotonine-heropnameremmers (SSRI's) en tricyclische antidepressiva (amitriptyline, clomipramine) kunnen tinnitus veroorzaken of verergeren bij mensen die het al hebben. Ik schreef er al eerder over bij de reguliere aanpak. Weiger gewoon deze ‘oplossingen’, want ze werken niet. Abrupt stoppen met antidepressiva na langdurig gebruik kan ook tinnitus veroorzaken. Er is een gevalsstudie van een persoon die na het acht jaar lang slikken van Venlafaxine tinnitus ontwikkelde na het stoppen met deze medicatie.[9] Het is er weliswaar maar één, maar met de wetenschap dat het toch niet helpt voor tinnitus, hoef je het daar in ieder geval niet voor te slikken. Tinnitus veroorzaakt door antidepressiva komt gelukkig niet vaak voor. Als je tinnitus of gehoorverlies ervaart bij het slikken van een antidepressivum, neem dan contact op met je voorschrijvende arts. Er zijn namelijk veel antidepressiva die geen ototoxische eigenschappen hebben. Nog beter is om helemaal niet aan deze pillen te beginnen, maar dat is ‘voer’ voor een andere blog.

e. Benzodiazepinen

Benzodiazepinen zijn milde kalmerende middelen die op korte termijn worden gebruikt om angst, slapeloosheid, stress en alcoholontwenning te behandelen. Tinnitus is een zeldzame, maar potentiële bijwerking die vooral het meest wordt geassocieerd met langdurig gebruik van alprazolam, diazepam en lorazepam.

f. Bètablokkers

Bètablokkers worden gebruikt om hoge bloeddruk (hypertensie) te behandelen. Hoge bloeddruk is een risicofactor voor tinnitus, vooral bij oudere volwassenen. Zowel deze aandoening als de behandeling ervan met bètablokkers kunnen een groter risico opleveren. Sommige bètablokkers, zoals carvedilol worden in verband gebracht met gehoorverlies en met tinnitus. Andere bètablokkers die af en toe tinnitus als bijwerking kunnen hebben, zijn bisoprolol en nebivolol.

g. ACE-remmers

En tenslotte noem ik ACE-remmers, een andere soort bloeddrukverlagers. Tinnitus is een mogelijke bijwerking van verschillende ACE-remmers, waaronder ramipril en enalapril.

Kortom, slik je één van de genoemde medicijnen chronisch en heb je (daarna) last gekregen van oorsuizen, ga dan naar je dokter en kijk of je andere medicijnen kan krijgen. Of nog beter, probeer van die medicijnen af te komen.

Insuline

En nu begin ik over een grondoorzaak waar je reguliere medici nooit over hoort: hyperinsulinemie. Oftewel een hoog insulinepeil in je bloed, meestal veroorzaakt door het eten van te veel koolhydraten. Wat? Insuline veroorzaakt tinnitus? Ja, de meeste dokters hebben geen flauw idee van de connectie tussen hoge insulineniveaus en tinnitus. Het blijkt dat zo’n 84% van de mensen met tinnitus een hoge insulinespiegel had. Volgens mijn bronnen is het mogelijk om de ernst van tinnitus te verminderen met wel 70-90% en misschien zelfs meer door je insulinespiegels naar beneden te brengen. Sowieso is het hebben van veel insuline een niet te onderschatten probleem. Helaas wordt er bij de huisarts zelden op getest. Meestal wordt volstaan met een bloedglucosetest maar daaruit kun je alleen afleiden of je diabetes hebt. Dus daar heb je feitelijk niets aan.

Wat veroorzaakt hyperinsulinemie? Je zou een tumor kunnen hebben met de naam insulinoom. Dat is een tumor in de eilandjes van Langerhans die (extra) insuline produceert. Daardoor gaat je bloedsuiker te ver omlaag en voel je je trillerig, duizelig en heb je constant ‘honger’. Om deze symptomen te bestrijden, ga je meer eten en kom je dus aan. Gelukkig is deze situatie zeldzaam en niet de meest voor de hand liggende oorzaak. Zo’n 99,9% van de mensen met hyperinsulinemie hebben namelijk geen insulinoom, maar consumeren dus gewoon dagelijks en chronisch veel te veel koolhydraten. En als ze daar niet mee ophouden, krijgen ze naast tinnitus ook diabetes type 2.[10] Veel mensen die ‘ineens’ geconfronteerd worden met de boodschap dat ze suikerziekte hebben (diabetes type 2 dus) gaan over op een ketogeen dieet of zelfs een carnivoordieet. Dat doen ze vaak om die diabetes om te keren (is heel goed mogelijk!) en om af te vallen. En ‘ineens’ melden die mensen ook dat hun oorsuizen is afgenomen.[11] Hoe dat nu precies in elkaar zit, is onbekend. De associatie tussen die twee is echter overtuigend bewezen. Neem maar eens kennis van de onderzoeken in de voetnoten. Ik kom welgeteld op acht onderzoeken, variërend van dierstudies tot cohortstudies![12][13][14][15][16] Nogmaals, tot nu toe weet niemand hoe (!) hyperinsulinemie tinnitus kan veroorzaken, maar dat er een relatie is, is wel duidelijk. Het vermoeden is echter dat hoge suiker- en insulinespiegels de zenuwen in het binnenoor beschadigen waardoor tinnitus ontstaat. Geen rare gedachte, want diabetes leidt ook tot neuropathie.

Misschien toch nog even een toelichting op de functie van insuline voor de niet ingewijden. Het werkt zo: je consumeert (te) veel suikers en zetmeel onder andere door aardappelen, rijst, pasta’s, brood, koek, gebak, crackers en ontbijtgranen te eten. Samen noemen we dit koolhydraten. Koolhydraten worden bijna allemaal afgebroken in een enkelvoudige suiker; glucose. Om die glucose uit je bloed te krijgen en daarmee je bloedsuikerspiegel in controle te houden, heb je insuline nodig. Hoe meer suiker, hoe meer insuline. En wat is het kenmerk van te veel insuline? Dat alles wat kan groeien, gaat groeien omdat het een anabool hormoon is. Van je lichaamsgewicht tot je (eventuele) prostaat. Dit stadium van verhoogde insulineproductie noemen we prediabetes. Tenslotte heb je niet ineens van de ene op de andere dag diabetes type 2 maar is er een weg naartoe. Als het moment aanbreekt dat je cellen er genoeg van hebben, worden ze insulineresistent. Ze pikken die enorme hoeveelheden insuline niet meer, de glucose blijft in je bloed zitten en je hebt diabetes mellitus type 2. Terzijde: volgens een recent nieuwsbericht hebben inmiddels 1,1 miljoen mensen al diabetes mellitus type 2 en hebben 1,4 miljoen Nederlanders grote kans deze ziekte binnenkort te krijgen. Met alle gevolgen van dien.

Maar nog even terug naar de relatie tussen tinnitus en hyperinsulinemie. Er zijn tal van onderzoeken die deze relatie dus aantonen en zelfs de relatie met de ziekte van Ménière. De ziekte van Ménière is een aandoening van het middenoor die zich kenmerkt door aanvallen van symptomen zoals ernstige duizeligheid (vertigo), tinnitus, gehoorverlies en een gevoel van druk op het oor; een soort ‘tinnitus-plus’. Ook voor deze ziekte is de relatie met hyperinsulinemie onderzocht.[17][18]

Je zou toch zeggen; reden genoeg om eens kritisch naar je leefstijl en dieet te kijken. Zo ingewikkeld is het toch niet om een (groot) deel van die koolhydraten op te geven? Tenzij je tinnitus nog niet problematisch genoeg vindt…

Secundaire tinnitus

Ook orthomoleculairen zijn er zich van bewust dat bloedarmoede, een te langzaam werkende schildklier of een gebrek aan ketonen kunnen leiden tot tinnitus. Je zou dit secundaire tinnitus kunnen noemen, omdat de tinnitus een gevolg is van een andere aandoening. Ik laat die oorzaken hier verder buiten beschouwing, omdat die ook in andere blogs terugkomen. Het is dus wel zaak om al die onderliggende aandoeningen uit te sluiten om te voorkomen dat je tinnitus gaat behandelen zonder de basisoorzaak te kennen.

Alternatieve oplossingen

Velen zoeken in hun radeloosheid de oplossing bij acupunctuur, oorkaarsen, chiropractie, acupressuur of andere dingen. Voor al deze ‘therapieën’ is geen bewijs. Het is dus zaak dat je eerst de basisoorzaak aanpakt en intussen kun je de symptomen wellicht wat verlichten c.q. compenseren door een geluid-makend apparaat naast je bed te zetten. Denk dan aan een ventilator, een klokradio of een filmpje met achtergrondmuziek. In de voetnoot zet ik een voorbeeld van zo’n filmpje, dat meestal zo’n acht uur duurt.[19] Ook schijnen bepaalde bewegingen met het hoofd (een soort oefeningen) veel mensen te hebben geholpen. Hoe die oefeningen eruitzien, kun je zien in het filmpje bij deze voetnoot.[20]

Nu blijven we nog zitten met niet herstelbare tinnitus. Over welke oorzaak heb ik het dan?

Akoestisch neuroma

Ik heb het hier over een goedaardige tumor die op de gehoorzenuw ontstaat; de zenuw die het oor verbindt met de hersenen. De tumor groeit meestal langzaam. Naarmate die groeit, drukt het tegen de gehoor- en evenwichtszenuwen. In eerste instantie heb je mogelijk geen of milde symptomen. Ze kunnen het volgende omvatten:

Gehoorverlies aan één kant;
Oorsuizen;
Duizeligheid en evenwichtsproblemen.

De tumor kan uiteindelijk ook gevoelloosheid of verlamming van het gezicht veroorzaken. Als het groot genoeg wordt, kan het tegen de hersenen drukken en levensbedreigend worden.

Akoestisch neuroom kan moeilijk te diagnosticeren zijn, omdat de symptomen vergelijkbaar zijn met die van middenoorproblemen. Ooronderzoeken, gehoortests en scans kunnen uitwijzen of er bij jou sprake van is. Als de tumor klein blijft, hoef je deze mogelijk alleen regelmatig te laten controleren. Als er behandeling nodig is, zijn een operatie en bestraling opties. Als de tumoren beide gehoorzenuwen aantasten, komt dit vaak door een zogenaamde genetische aandoening: neurofibromatose.

Daarnaast kunnen er problemen zijn met je binnenoor, je achtste hersenzenuw of de hersenstam. Het kenmerkende van deze problemen is dat je hersenen geluiden verkeerd gaan interpreteren als gezoem of geluid. Opnieuw alle reden om bij duizeligheid, gehoorverlies of oorsuizen naar de dokter te gaan.

5. Wat is de orthomoleculaire aanpak?

Als ik bovenstaande blog samenvat in een stappenplan, dan zou je de volgende aanpak kunnen volgen en onderstaande stappen ‘afvinken’:

Laat je oren uitspuiten, controleren op voorwerpen en ontstekingen door de huisarts;
Laat je controleren op hart- en vaatziekten, hoge bloeddruk en een niet goed werkende schildklier (hypothyreoïdie), de zogenaamde secundaire tinnitus;
Laat onderzoeken of je bloedarmoede hebt;
Laat je insulinespiegel testen (C-peptidetest) op hyperinsulinemie;
Laat je serum bloedwaarden B12 testen (kan ook bloedarmoede veroorzaken);
Laat een KNO-arts ernstige(re) aanleidingen uitsluiten door middel van een MRI/CT, zeker als je tinnitus gepaard gaat met duizeligheid, dubbelzien of ernstige hinder van levenskwaliteit;
Vul je mogelijke tekorten aan B12, jodium en taurine aan met supplementen;
Neem benfotiamine in (een vetoplosbare vorm van vitamine B1), die helpt om de zenuwen te genezen van hoge suiker- of insulinespiegels, zeker in het geval je hyperinsulinemie hebt;
Stop met het (chronisch en overmatig) consumeren van suikers en zetmeel;
Vermijd alle glutamaten en aspartaam.

Helpen al deze stappen niet, overweeg dan nog eens de volgende supplementen een tijdje te proberen:

Vitamine D3 samen met K2 (10.000 Ie/100mcg dagelijks);
Oregano-olie, knoflook (ook als supplement te koop) en/of bioflavonoïden

Er is dus nog een hoop te doen voordat je je neer moet leggen bij deze diagnose.

Disclaimer

Medische informatie wordt alleen verstrekt als informatiebron en mag niet worden gebruikt of vertrouwd voor diagnostische of behandelingsdoeleinden. De informatie is niet bedoeld als patiëntenvoorlichting, creëert geen relatie tussen patiënt en orthomoleculair adviseur en mag niet worden gebruikt als vervanging voor professionele diagnose en behandeling. Raadpleeg uw zorgverlener voordat u beslissingen over uw gezondheid neemt of voor advies over een specifieke medische aandoening. INNR B.V. is niet aansprakelijk voor enige schade, verlies, letsel of aansprakelijkheid op welke manier dan ook geleden als gevolg van uw vertrouwen op de informatie uit dit document.

[1] https://www1.racgp.org.au/ajgp/2019/march/do-dietary-factors-significantly-influence-tinnitu

[2] https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/20868734/

[3] https://jamanetwork.com/journals/jamaotolaryngology/fullarticle/2683620

[4] https://www.cambridge.org/core/journals/nutrition-research-reviews/article/iodine-deficiency-thyroid-function-and-hearing-deficit-a-review/1D57E75CC8C62F3D20DE77A1D2CEA559

[5] https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3285819/

[6] https://www.sciencedirect.com/science/article/abs/pii/S0006295222001617

[7] https://www.tinnitusformula.com/library/neurotoxins-and-tinnitus-aspartame-msg-solutions/

[8] https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/35132561/

[9] https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC3357564/

[10] https://academic.oup.com/jcem/article/98/1/51/2823051?login=false

[11] https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC2803029/

[12] https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/15379344/