Je zult het maar hebben: psoriasis, eczeem of rosacea.
Nee, het zijn geen dodelijke ziektes. En nee, je bent er niet minder mens door. Alhoewel de meeste patiënten gebukt gaan onder hun huidziekte. Want sommige delen van je huid kan je nog verbergen, maar dat geldt natuurlijk niet voor je gezicht en hals. En in de zomer wordt het helemaal lastig. Want wat kan je aantrekken? Of juist niet? Over het hebben van een huidziekte moet je dus niet lichtvaardig denken. Velen schamen zich voor hun ziekte, hun lichaam, hun uiterlijk en als we dan ook de ongemakken van de jeuk en schilfers er nog bij tellen, dan kiezen sommigen ervoor om een teruggetrokken leven te leiden en bepaalde activiteiten te mijden. Want soms weet niemand dat je psoriasis of eczeem hebt omdat het op plekken zit die normaal gesproken niet zichtbaar zijn voor anderen. Maar wat als het op je hoofdhuid onder je haar zit? Of in je gezicht? Of op je ellebogen? Je kan veel verbergen, maar niet altijd en in alle situaties. Ga er dus maar vanuit dat mensen met eczeem en psoriasis lijden. En zich continue afvragen waar ze in belanden, welke kleding ze wel of niet kunnen aantrekken en hoe ze zo ongemerkt mogelijk kunnen leven. Voor rosacea geldt dit niet; dat zit bijna altijd op je gezicht en valt dus niet te verbergen. En de medische wereld weet met al deze aandoeningen niet zo goed raad. Zo probeert men de problemen altijd van buiten naar binnen op te lossen, in plaats van andersom. Er is een grapje over: dermatologen maken alles nat wat droog is en droog wat nat is. En als dat niet werkt, geven ze je een corticosteroïde. Dat lijkt aardig te kloppen als je de reguliere behandeling van deze ziektes bekijkt. Maar als iets van binnenuit komt, los je dat zo niet op. Hooguit bestrijdt je de symptomen. Ik ga je er meer over vertellen. Deze blog is als volgt opgebouwd:
1. Psoriasis
a. Wat is psoriasis?
b. Wat is de reguliere aanpak?
c. Wat is de oorzaak?
d. Wat is de orthomoleculaire aanpak?
2. Eczeem
a. Wat is eczeem?
b. Wat is de reguliere aanpak?
c. Wat is de oorzaak?
d. Wat is de orthomoleculaire aanpak?
3. Rosacea
a. Wat is rosacea?
b. Wat is reguliere aanpak?
c. Wat is de oorzaak?
d. Wat is de orthomoleculaire aanpak?
1. PSORIASIS
a. Wat is psoriasis?
Het woord ‘psoriasis’ komt vanuit de Griekse taal. ‘Psora’ betekent ‘jeuk’ en ‘iasis’ betekent zoiets als ‘situatie’ of ‘conditie’; een jeukerige situatie dus. Psoriasis is een chronische, terugkerende aandoening die verheven, rode, scherpbegrensde plekken met zilverglanzende schilfers veroorzaakt. De aandoening komt voor bij 2 tot 4% van de blanke bevolking en minder vaak bij mensen van het negroïde ras. In Nederland schat men het aantal patiënten op 250.000 mensen. Meestal ontstaan de eerste plekken op een leeftijd tussen de 10 en 40 jaar. Aanvankelijk zijn het vaak kleine plekjes op de hoofdhuid, ellebogen, knieën, rug of billen. Soms groeien ze samen tot grotere plekken. Dikke plekken of plekken op de handpalmen of in de liezen kunnen jeuken of pijn doen, maar meestal heeft men geen lichamelijke klachten. Wel kunnen de plekken, zoals gezegd, leiden tot grote psychische problemen leiden, ook in de relationele sfeer. Opvallend: veel psoriasispatiënten hebben ook vervormde, verdikte nagels met putjes; zo’n 50-80%.
De ziekte verloopt ‘aanvalsgewijs’. Er zijn rustige periodes waarin er nauwelijks klachten zijn, met name tijdens de zomer (!), maar de ziekte kan ook zomaar weer opvlammen. Deze opvlammingen (exacerbaties) kunnen bijvoorbeeld ontstaan na een infectie zoals een verkoudheid of keelontsteking met streptokokken. Ook stress speelt een rol (cortisol!). En tenslotte spelen bepaalde geneesmiddelen een rol die voor een opvlamming kunnen zorgen: geneesmiddelen tegen malaria, lithium, bètablokkers, RAS-remmers, terbinafine of NSAID’s als diclofenac, ibuprofen of naproxen.
Er zijn diverse soorten psoriasis, genoemd naar de plaats waar het voorkomt, maar allemaal met dezelfde basisoorzaak. We kennen psoriasis vulgaris (op de strekzijde van armen en benen zoals ellebogen en knieën), psoriasis guttate (kleine roze of rode plekjes verspreid over het hele lichaam), psoriasis inversa (rode, glanzende, maar niet verdikte plekken in de huidplooien zoals liezen, oksels of onder de borsten), psoriasis capitis (schilferende plekken onder het haar, meestal samen met veel jeuk), psoriasis unguum (putjes en verkleuring van de nagelplaat), psoriasis arthoprathica (pijnlijke gewrichten als bijkomend symptoom van de andere vormen) en psoriasis pustulosis palmoplataris (met pus gevulde blaasjes op handen en voetzolen van rokers). Niet alle psoriasis leidt dus tot een schilferende huid of jeuk. Bij de meest voorkomende vormen en bekende vormen gaat het om een sterk verhoogde vervanging of aanmaak van nieuwe huidcellen, terwijl de oude nog niet zijn afgestorven. Dat veroorzaakt de roodheid, de jeuk, de schilfering en de witte schilfers. Normaal gesproken worden je huidcellen in 28-30 dagen vervangen door nieuwe huidcellen. Bij psoriasis gebeurt dat in een veel hoger tempo; je huidcellen worden in 3 tot 5 dagen vervangen, meestal (gelukkig) alleen op bepaalde plaatsen.
b. Wat is de reguliere aanpak?
Omdat psoriasis volgens de reguliere medici niet te genezen is, richt men zich op het bestrijden van de symptomen. Als de aandoening plaatselijk beperkt is, wordt meestal zalf voorgeschreven, vaak met corticosteroïden in verschillende sterktes. Soms worden de corticosteroïden gecombineerd met calcipotriol (een synthetisch kopietje van vitamine D) en kool- of houtteer. Helpen de zalfjes niet of niet voldoende, dan zal een dermatoloog sterkere middelen inzetten, al dan niet in combinatie met fototherapie en psoralenen (PUVA-behandeling). Van die psoralenen is bekend dat zij kankerverwekkend zijn die juist door UV-A-licht worden geactiveerd. Het aantal gevallen van plaveiselcarcinoom onder psoriasispatiënten die herhaaldelijk met UV-A-straling werden behandeld na het aanbrengen van psoralenen op hun huid, was 83% hoger dan gemiddeld onder de bevolking. Niet echt aan te bevelen dus deze behandeling. Ook wordt bestraling met smalspectrum-UVB ingezet; een bepaalde vorm van UV-licht. Dat is sowieso verstandiger, want door UV-B maken we vitamine D aan. Bij ernstige vormen of bij het uitblijven van verbetering worden pillen ingezet, zoals ciclosporine, methotrexaat en acitretine. Deze middelen hebben forse bijwerkingen, zoals hoge bloeddruk, nierschade, leverschade en problemen met de botten. Acitretine kan schade aan een ongeboren vrucht veroorzaken, dus mag je twee jaar na het gebruik ervan niet zwanger worden. De laatste jaren maakt men meer gebruik van biologicals. Dat zijn kunstmatig nagemaakte eiwitten die ontwikkeld zijn om in te grijpen in specifieke stappen in het afweerproces, met name de T-cellen. De eiwitten binden zich aan bepaalde ontstekingseiwitten die een belangrijke rol spelen bij psoriasis. Daardoor worden die eiwitten (en daardoor de T-cellen) geremd. Er zijn verschillende soorten: TNF-remmers die het ontstekingseiwit TNF blokken (bijvoorbeeld adalimumab) en IL12- en IL-23-remmers die het ontstekingseiwit interleukine blokken.
c. Wat is de oorzaak?
Psoriasis heeft dus te maken met je aangeleerde immuunsysteem dat ontregeld is, concreet je T-cellen. Als er iets ingewikkeld is, dan is het wel je immuunsysteem. Kennelijk is er in een onbalans in je immuunsysteem ontstaan. Men heeft het vermoeden dat dit komt door een sterk veranderd microbioom (darmflora) of een fikse keelontsteking of andere ontsteking. En er worden meer triggers genoemd: roken en alcohol, antibiotica (vernietigt je darmflora), stress, infecties door streptokokken of candida, teveel inname van omega-6 uit (slechte) margarines en plantaardige oliën (veroorzaken ontstekingen in je darmen), slikken van cholesterolverlagers en de winter (gebrek aan vitamine D), medicijngebruik van populaire pijnstillers zoals ibuprofen, naproxen of diclofenac. Herken je een of meer van deze aanjagers, dan weet je wat je te doen staat. Hoe dan ook, je T-helpercellen (Th17) zijn sterk betrokken bij deze auto-immuunreactie. Deze veroorzaken ontstekingen en auto-immuunziektes. Ook geven ze cytokines af; extra boodschappers dat er een ontsteking gaande is. Daarmee wordt de lichamelijke reactie nog heftiger. De T-regulerende cellen daarentegen worden onderdrukt, terwijl zij juist verantwoordelijk zijn om de reactie van de T-helpercellen te matigen en daarmee auto-immuunziektes te voorkomen. Het gevolg laat zich raden: ontstekingsreacties zoals psoriasis.
d. Wat is de orthomoleculaire aanpak?
Eigenlijk zijn alle oorzaken van psoriasis terug te leiden tot een verstoorde darmflora, niet in het minst veroorzaakt door antibiotica of medicijnen. Het beste wat je dus sowieso kunt doen om psoriasis te voorkomen, is het repareren en onderhouden van je darmflora, zeker na een antibioticakuur. Maar het wordt nog interessanter. De T-17-cellen hebben een relatie met vitamine D. Vitamine D kan de (over-)reactie van T-17-cellen onderdrukken of matigen. Vitamine D heeft dezelfde werking als cortisol in het lichaam, maar dan zonder de vervelende bijwerkingen van prednisonachtige geneesmiddelen die hetzelfde doen. Vitamine D is dus eigenlijk de natuurlijk prednison. En drie keer raden wat het meest wordt gebruikt in het geval van psoriasis: medicijnen, gebaseerd op cortisol of corticosteroïden, vaker bekend als prednison in de volksmond, al dan niet samen met een slecht kopietje van vitamine D. En wat zet men nog meer in? UV-licht! Ik snap werkelijk niet dat er bij de artsen geen lampje gaat branden: zon-UV-licht-cholesterol-vitamine D. Wat moet je dan met smeersels met corticosteroïden of een PUVA-behandeling? Of nog ingrijpender: met biologicals die je immuunsysteem manipuleren, terwijl vitamine D dé immuunmodulator bij uitstek is! Tunnelvisie? Fascinatie voor medicijnen? Protocolvolgers? Om moedeloos van te worden.
Niet slikken?
1. Medicijnen (indien mogelijk), waaronder statines
We hebben ze al eerder genoemd, behalve nog één soort: statines of cholesterolverlagers. Die blokkeren het broodnodige cholesterol door de lever. En ze hebben niets te maken met het voorkomen van hartinfarcten. En laten we die cholesterol nu vooral nodig hebben om zonlicht om te zetten in vitamine D! Over het gebruik van statines (cholesterolverlagers) kunnen we dus kort zijn: de nadelen zijn vele, vele malen groter dan de voordelen. Stoppen ermee dus. Want cholesterolverlagers slikken betekent sowieso het einde van een normale vitamine D-status.
Wel slikken?
2. Vitamine D3 in hoge dosering
Ten eerste natuurlijk vitamine D3, maar dan moet je wel denken aan doses rond de 30.000-40.000 IE per dag. Klinkt indrukwekkend, maar dat valt mee. Lees mijn blog over vitamine D maar. Een dosering van 10.000 IE staat voor 250 mcg; dat zijn ongeveer drie capsules. Dus als je je 30.000 IE slikt, dan heb je het over 3 x 3 capsules. Met name als je darmflora is beschadigd door antibiotica, heb je extra veel vitamine D nodig. Want een beschadigd microbioom zorgt voor een lagere opname van vitamine D. Slik voor het risico op hypercalciëmie er wel K2 bij in een passende verhouding. Krijg je ook nog gelijk steviger botten!
3. Levertraan
Levertraan is een noodzakelijke aanvulling, niet alleen door de vitamine A die erin zit, maar ook door omega-3-vetzuren. Recent sprak ik iemand die binnen een half jaar van zijn psoriasis af was, door het gebruik van lijnzaad; een plantaardige bron van omega-3 (ALA). Levertraan is een nog beter alternatief dan lijnzaadolie, vanwege de natuurlijke vitamine A die erin zit. En laten nu die omega-3-vetzuren een zegen zijn voor een droge, schilferige en rode huid. Beter van binnen vetzuren aanvoeren, dan smeren aan de buitenkant. Alleen al vanwege de ontstekingsremmende eigenschappen zou iedereen omega-3 moeten slikken. En vitamine A dan? Een gebrek eraan leidt tot een droge, schilferige huid, dof haar, een slecht gebit en een verminderde weerstand. Als dat niet past bij psoriasis? Let wel op: bijna alle levertraan is aangevuld met retinylpalmitaat, een synthetische vorm van vitamine A die je maar beter kunt vermijden (zie mijn blog over ‘Kun je kanker krijgen van vitamines?’). Alleen levertraan die vitamine A in de vorm van retinol bevat, is goed. De rest vermijden.
4. Galzouten
Galzouten stimuleren de vitamine D-receptoren zodat de werkzaamheid van vitamine D in het lichaam toeneemt. Dus als je last hebt van vitamine D-resistentie (en dat kan erfelijk zijn maar wordt zelden onderkend), dan helpen galzouten (zoals Tudca) je om die resistentie te overrulen. Neem ze in op een lege maag in de ochtend en de middag voor een optimale werking. Dat geldt met name bij mensen waar de gal is verwijderd. Daarnaast dragen galzouten bij aan de onbalans tussen T-17-cellen en T-regulerende cellen ten gunste van de T-regulerende cellen. Het gevolg? De door het lichaam zelf gecreëerde ontsteking wordt gekalmeerd.
5. Probiotica
Vergeet tenslotte de rol van je darmflora als basisoorzaak niet. Daardoor neem je ook slechter vitamine D op en dan is de cirkel rond. Het innemen van bacteriën om je darmflora weer te herstellen, maakt dus zeker onderdeel uit van een therapie die de oorzaak aanpakt.
Voeding en leefstijl
Zeker als je ook last hebt van een ‘prikkelbaar-darm-syndroom’, is het raadzaam om te stoppen met het eten van gluten en over te gaan op zuurdesembrood. Gefermenteerde voeding kan je darmen daarentegen helpen, zoals zuurkool, kefir, volle yoghurt, kombucha, enzovoorts. Vermijd die ontstekingsbevorderende omega-6-vetten uit margarine, halvarine, bak&braad-producten en plantaardige oliën zoals zonnebloemolie, raapzaadolie, arachideolie, sojaolie en wat er al niet te koop is. Gebruik alleen olijfolie (niet te hoog verhitten), ossenwit om te frituren en roomboter of ghee om in te braden.
2. ECZEEM
a. Wat is eczeem?
De officiële naam voor eczeem is dermatitis; een ontsteking van de huid. Eigenlijk is het een verzamelnaam voor allerlei huidaandoeningen die rode, jeukende uitslag tot gevolg hebben. Maar niet alleen jeuk en roodheid; ook blaasjes, zwellingen, vochtafscheiding, korstjes en schilfers komen voor. De ene keer treffen we eczeem alleen aan op bepaalde lichaamsdelen; de andere keer over heel het lichaam. Soms is de oorzaak eenvoudig te achterhalen, maar vaak niet. Ook de duur van de huiduitslag kan verschillen: van enige dagen (acuut eczeem) tot bijna chronisch. Chronisch eczeem treffen we vooral aan op handen en voeten. Het is echter altijd een reactie van de huid op ernstige droogheid, krabben of een irriterende of allergene stof waarmee we in contact zijn gekomen, hetzij door aanraking, hetzij door inslikken. De jeuk leidt vervolgens tot krabben en wrijven en daardoor raakt de huid verder verhard en verdikt, al dan niet met kloofjes. Die zijn vervolgens weer een bron van bacteriële infecties en zo blijft het probleem maar doorwoekeren. Wat in ieder geval belangrijk is om te weten, is dat een niet onderkende of niet goed behandelde vorm van acute eczeem chronisch kan worden. Alle reden dus om er goed aandacht aan te besteden.
Contacteczeem
In de literatuur wordt onderscheid gemaakt in soorten eczeem. Zo spreekt men over contacteczeem als de huid in aanraking geweest is met een stof die irriteert of met een stof waarvoor je allergisch bent. Het verschil tussen de beide vormen is dat er bij irritatief contacteczeem er sprake is van een directe huidreactie, terwijl bij allergisch contacteczeem het immuunsysteem een rol speelt. Zonlicht kan de reactie van contacteczeem nog versterken. Het is al met al een hele puzzel om te ontdekken wat nu precies de stof is (of stoffen zijn) die de reactie veroorzaken; het kunnen er namelijk duizenden zijn.
Atopisch eczeem
Een andere vorm van eczeem is atopisch eczeem, ook wel constitutioneel eczeem genoemd. Het is eczeem die het gevolg is van een ontstekingsproces door een erfelijke allergieaanleg. Het is de meest voorkomende vorm van eczeem, waar ca. 10% van de bevolking onder lijdt. In dit geval reageert het lichaam extreem op bepaalde stoffen uit de omgeving. Bij de een leidt dit tot hooikoorts, bij de ander tot een oogontsteking, bij een derde tot astmatische bronchitis of atopisch eczeem. Er zit een vorm van erfelijkheid achter deze vorm van eczeem; ca. 25% van de kinderen van ouders met een van de genoemde ziektes, krijgt zelf ook eczeem op jonge leeftijd. Bij 30-50% van die kinderen gaat atopisch eczeem in de puberteit of over of wordt ‘vervangen’ door hooikoorts of astmatische bronchitis. Of in het slechtste geval alle drie. Bij zuigelingen noemde men deze vorm vroeger ‘dauwworm’.
Seborroïsch eczeem
Seborroïsch eczeem is een vorm van eczeem waarbij er sprake is van een chronische ontsteking van (meestal) de hoofdhuid en het gezicht, die gepaard gaat met schilfervorming. De aandoening komt meer voor bij mannen dan bij vrouwen en neemt bij koud weer toe. In eerste instantie begint deze vorm met ‘roos’, maar dan zonder haaruitval. In ernstigere vormen onstaan geelrode, schilferige plekken langs de haarlijn, achter en in de oren, bij de wenkbrauwen, neus, borst en bovenrug. Bij baby’s noemt men deze vorm ‘berg’.
Nummulair eczeem
Nummulair eczeem is een aanhoudende, meestal jeukende uitslag met ontsteking die wordt gekenmerkt door plekken ter grootte van een munt met kleine blaasjes, korstjes en schilfers. De plekken zitten meestal op de armen, de achterkant van de benen en de billen. Vaak hebben mensen bij deze vorm van eczeem een droge huid en speelt het probleem meer in de winter dan in de zomer.
Andere soorten eczeem
Er zijn nog diverse andere, zeldzaam voorkomende vormen van eczeem zoals erytrodermie, hypostatisch eczeem, lichen simplex chronicus, dermatitis perioralis, acrovesiculeus eczeem en hyperkeratotisch eczeem. Die laat ik in dit onderzoek buiten beschouwing om niet te breedvoerig te worden.
b. Wat is de reguliere aanpak?
Bij contacteczeem zal de arts proberen te achterhalen met welke stof(fen) de patiënt in aanraking is geweest. Dat is al ingewikkeld genoeg. Want dat gaat niet alleen over alledaagse dingen als zeep of shampoo, maar ook over voeding. Als het niet lukt om inzicht te krijgen in welke stoffen eczeem veroorzaken, kan de arts plakproeven doen met pleisters. Als je weet van welke stof je eczeem krijgt, dan is de simpelste oplossing om contact daarmee te vermijden. Of je huid te beschermen, bijvoorbeeld met handschoenen. De eerlijkheid gebiedt echter te zeggen dat mensen soms voor meerdere stoffen ‘allergisch’ kunnen zijn en dat het zoeken naar de spreekwoordelijke speld in de hooiberg is. De medische behandeling van contacteczeem bestaat vooral uit het voorschrijven van zalf waarmee de jeuk kan worden verlicht.
Bij atopisch eczeem maakt men gebruik van crèmes en zalven met of zonder vet, afhankelijk of het een natte of droge vorm van eczeem is. Is er geen verbetering, dan worden corticosteroïden voorgeschreven, als zalf of in pilvorm. De volgende stap is om zwaardere middelen in te zetten. Ook zet men wel fototherapie in, zoals bij psoriasis. In ernstige gevallen zet men calcineurineremmers in, zoals ciclosporine of tacrolimus, die ingrijpen in het immuunsysteem.
Bij seborroïsch en nummulair eczeem lijkt de aanpak een beetje op die van psoriasis: medicinale shampoos, salicylzuur ( om korsten af te weken), koolteershampoo, crèmes met ketoconazol, corticosteroïden, orale antibiotica en als dat allemaal niet helpt traditionele immunosuppressiva of biologicals.
Wat opvalt, is dat de meeste interventies zich richten op de huid en dan met name op de buitenkant. Maar over de aanpak van de oorzaak, kan ik in de medische handboeken niet veel vinden. Behalve dan de zoektocht naar stoffen die eczeem veroorzaken bij contacteczeem. Maar ook daar ligt weer een dieperliggende oorzaak aan ten grondslag. Hoog tijd om eens te kijken wat de orthomoleculairen zeggen over de oorzaken van eczeem.
c. Wat is de oorzaak?
Volgens mijn orthomoleculaire bronnen is de basisoorzaak van eczeem, net als bij psoriasis te vinden in of een ernstig ontregelde darmflora (meestal door antibiotica), een lekke darm, een gebrekkig functionerend immuunsysteem, al dan niet geërfd of een genetische oorzaak. Zoals je hebt kunnen lezen, is daar vooral sprake van bij atopisch eczeem. Dus ken je in je familie mensen met hooikoorts of astma (astmatische bronchitis), dan heb je grote kans dat jouw eczeem je genetisch overgeleverd is. Sowieso komt het probleem, behalve bij contacteczeem, vooral van binnenuit; darmen en immuunsysteem zijn immers lichaamseigen onderdelen. Tel daarbij de blootstelling aan tal van toxische stoffen op; dan is het een wonder dat we allemaal geen eczeem hebben.
Als tweede oorzaak wordt genoemd: het onvermogen van je lichaam (meestal genetisch) om bepaalde essentiële vetzuren om te zetten in vetzuren die je huid nodig heeft. Daardoor gaan je talgklieren disfunctioneren met weer als gevolg een droge huid, een slechte doorbloeding, moeizame wondheling en uiteindelijk eczeem. Dit onvermogen kan genetisch zijn, maar ook komen door onze leefstijl waardoor we teveel verkeerde omega-6 eten en te weinig omega-3. De kern bij deze oorzaak is een defect in het omzetten van linolzuur naar arachidonzuur (prostaglandineproductie!) en gamma-linoleenzuur.
Als derde oorzaak wordt de blootstelling aan salicylzuur genoemd. Deze stof zit in tal van voedingsmiddelen, maar vooral ook in acetylsalicylzuur (Aspirine© of Ascal©) als synthetische tegenhanger. Slik je dus dit soort medicijnen (vaak chronisch als bloedverdunner) of als pijnstiller, dan heb je een mogelijke trigger te pakken. Overigens is er wel een scheikundig verschil tussen salicylzuur en acetylsalicylzuur. Maar kennelijk leidt met name salicylzuur tot eczeem.
d. Wat is de orthomoleculaire aanpak?
De kern van het probleem ligt dus inwendig. Dus heeft het smeren met allerlei zalven niet zoveel zin, alhoewel ze de klachten wel kunnen verlichten. Maar de eerlijkheid gebiedt te zeggen dat het smeren met zalf eigenlijk alleen maar symptoombestrijding is. Toch kan ik wel begrijpen dat mensen zalfjes gebruiken. Je zult maar voortdurend geplaagd worden door jeuk. Vandaar ook dat ik bij mijn oplossingen wel iets zeg over een mogelijke zalf. De grondoorzaak los je er echter niet mee op.
Niet smeren of slikken?
1. Corticosteroïden
Corticosteroïden, zowel als zalf of als pil, omdat die omdat die tal van bijwerkingen hebben, zoals atrofie (dunne huid) en andere problemen.
2. Biologicals
Deze middelen grijpen kunstmatig in op je immuunsysteem. Dat is risicovol, omdat dit immuunsysteem je dan later ook in de steek kan laten bij andersoortige infecties of bedreigingen. Blijf alstublieft af van een zeer intelligent en complex immuunsysteem, zeker als het niet over levensbedreigende ziektes gaat.
Wel smeren of slikken?
3. Zalf
Alles wat helpt om via de buitenkant je huidprobleem te reduceren, is meegenomen. Het doet niets aan de oorzaak af, maar kan wel helpen. De volgende stoffen in zalf- of olievorm kunnen de symptomen verlichten:
- Kokosnootolie
- Aloë Vera
- Kurkuma
4. Apple cider vinegar (appelazijn)
Een andere oplossing ’van buitenaf’ is om je getroffen huid in te smeren met apple cider vinegar (appelazijn), verdund met water. Je huid is van nature licht zuur en de meeste zepen en shampoos zijn alkalisch. Die helpen dus niet om je huid op de juiste zuurgraad te houden. Het proberen waard. Verdun de azijn wel met water en probeer het eerst voorzichtig uit op een stukje huid.
5. Levertraan (cod liver oil)
Deze olie bevat van nature de vitamines A, D en E en omega-3-vetzuren; de ideale combinatie voor je huid. Let wel op dat je geen olie koopt met retinylpalmitaat; dat kan schadelijk zijn voor je gezondheid.
6. Vitamine D
Een dosis van minimaal 20.000 IE (= 500 mcg) per dag, bij voorkeur met 200 mcg vitamine K2 (om hypercalciëmie te voorkomen).
7. Zink
Zink in de organische vorm is cruciaal voor je huid. Denk maar aan de vele vormen van zinkzalf. Let wel op dat je een organische vorm van zink (gekoppeld aan een ander molecuul) slikt; anders kan je net zo goed een hap uit je dakgoot nemen.
8. Omega-3
De onbalans tussen omega-6 en omega-3 werkt sowieso ontstekingsbevorderend. Men heeft ons ooit laten geloven dat plantaardige oliën als zonnebloemolie (klinkt goed), soja-olie, arachide-olie, raapzaadolie, enzovoorts, beter zijn dan dierlijke, verzadigde vetten. Dus maakte men van die plantaardige olie ook vetten (met een chemisch proces). Vervolgens stortten we ons massaal op het eten van halvarines en margarines, bakken we ons vlees in Croma of Bak& Braad; allemaal erg slecht voor je gezondheid en een bron van ontstekingen. Het minste wat je kunt doen, is het slikken van omega-3 (de verhouding hoort tussen de 1:1 tot 1:4 te zijn) of, nog beter, al die ontstekingsbevorderende omega-6-vetten uit je koelkast verbannen. En gebruik plantaardige olie alleen met mate en voor koude bereidingen. Het slikken van een omega-3- supplement kan sowieso bijdragen aan het van binnenuit verbeteren van de aanvoer van vetzuren naar je huid.
9. Blackcurrant seed oil (zwarte-bessen-zaad-olie)
Als je eczeem komt doordat je zelf geen GLA kunt aanmaken, dan kan dit de oplossing voor je problemen zijn. Overigens kan de slechte omzetting van linolzuur naar GLA ook komen door het eten van teveel suiker, het drinken van veel alcohol en een gebrek aan vitamine B3, B6 en C. Blackcurrant seed oil bevat het hoogste gehalte aan GLA (gamma-linoleenzuur). Deze bijzonder vorm van vetzuren treffen we ook aan in Teunisbloemolie, maar dan in 30-60% lagere gehaltes ten opzichte van blackcurrant seed oil. Blackcurrant seed oil is dé kampioen GLA, maar ook rijk aan ALA (alfa-linoleenzuur), thymoquinone en laurinezuur. Je kunt het zowel innemen (5 druppels in wat warm water) of even opwarmen tussen je handpalmen en daarmee je eczeem insmeren.
10. L-Glutamine
Zoals gezegd, komen huidziekten vaak door slechte darmen. En er zijn wat mensen met darmproblemen! Prikkelbare darmsyndroom, coeliakie, SIBO, poliepen, obstipatie, leaky-gut-syndroom, enzovoorts. Teveel om in deze blog te behandelen. Ik noem dus alleen even een oplossing die met name voor lekke darmen werkt: L- Glutamine. Want waarom reageert je lichaam met het immuunsysteem op dingen die in onze darmen terecht komen? Vaak, doordat er delen door je darmwand gaan, die er niet door behoren te gaan. Die komen vervolgens in je bloedbaan en dat is dan weer de opmaat naar auto-immuunreacties.
11. Probiotica
Een andere reden dat je huidziektes krijgt, komt door een verstoorde darmflora. Zeker als je recent een antibioticakuur hebt gekregen, doe je er verstandig aan om een tijdje probiotica te slikken, want al je bacteriën zijn doodgemaakt, zowel de goede als de slechte. Het herstellen van je darmflora na een antibioticakuur is relatief eenvoudig, maar wel cruciaal. Mij is het vroeger nooit verteld en vandaag de dag nog niet. Mijn huisarts schrijft een kuur voor maar zegt niets over de noodzaak om je darmflora te herstellen. Gemiste kans.
3. ROSACEA (ACNE ROSACEA)
a. Wat is rosacea?
Rosacea is een hardnekkige huidaandoening die gepaard gaat met roodheid, pukkeltjes en een zichtbaar patroon van bloedvaatjes, meestal in het gezicht. De rode huid strekt zich vaak in een vlinderpatroon uit over het gezicht, waarbij het meestal symmetrisch verdeeld is over beide wangen, de neus en soms de kin. De huid is vaak ook dunner en bedekt met kleine pukkeltjes. Onder de dunne huid zijn vaak de haarvaatjes te zien. Daarentegen kan de huid op de neus juist dikker worden door vermeerdering van talgklieren en ontstekingen van de haarzakjes (rhinophyma of ‘aardbeienneus’ genoemd). Meestal treft de ziekte mensen van middelbare leeftijd die blond of rossig haar hebben en een lichte gelaatskleur. Opvallend is ook dat jonge mensen die in hun pubertijd al makkelijk blozen, later vaak rosacea ontwikkelen. Ook opvallend: vrouwen krijgen het vaak na de menopauze. Er is ook een sterke relatie tussen rosacea en metabool syndroom (hoge bloeddruk, hoog cholesterol, obesitas, hoge bloedsuiker). Rosacea lijkt op acne, dus laat eerst wel de juiste diagnose stellen. Met name omdat rosacea vaak het gezicht ‘ontsiert’, gebruikt men make-up om het enigszins te verdoezelen. Dit maakt het probleem echter alleen maar groter. Daarbij komt ook nog dat, als er eenmaal rhinophyma is ontstaan, dit nauwelijks meer overgaat met geneesmiddelen. Soms is plastische chirurgie dan nog een optie. De triggers om rosacea te laten ontstaan of opvlammen, zijn: extreme temperaturen, zware inspanning, hitte van de zon, zonnebrand, stress en koude wind. Maar dit zijn zeker geen oorzaken! En laten we dan maar helemaal niet hebben over een genetische predispositie, zoals artsen zeggen. Je kunt best genetisch gevoelig zijn voor deze ziekte, maar dat betekent zeker niet dat je die daarom ook krijgt. Dat hangt van andere dingen af.
b. Wat is de reguliere aanpak?
Meestal worden mensen met rosacea behandeld met antibiotica (tetracyclines) in pilvorm of als zalf. Soms wordt er een crème voorgeschreven met schimmeldodende werking, zoals ketoconazol. In tegenstelling tot psoriasis en eczeem is het geven van corticosteroïden uit den boze. Die verergeren vaak de klachten en dat is interessant, want dat geeft ons inzicht in een mogelijk verband tussen cortisol en deze huidklachten. De middelen die het beste werken, zijn middelen die anti-parasitair zijn, zoals ivermectine. Ivermectine (ook bekend als remedie tegen Covid-19 waar veel gedoe over is geweest) staat bekend om haar werking tegen parasieten. Daarnaast werkt het ontstekingsremmend en werkt het tegen luizen en schurft. Je moet dan ook nog even weten dat Ivermectine in Japan is ontwikkeld uit een enkel micro-organisme uit de bodem. En dat geeft ook te denken…
c. Wat is de oorzaak?
Volgens mijn bronnen zijn er een paar mogelijke oorzaken voor rosacea.
De eerste oorzaak is dat de ziekte wordt veroorzaakt door een parasiet of bacterie. Vaak hebben mensen met rosacea ook darmklachten. Door een onbalans in je darmen kan je dus of last hebben van een verstoorde of verkeerde darmflora (meestal door antibiotica of alcohol) of van een parasiet. Met name geldt voor mensen die last hebben van SIBO (small intestinal bacterial overgrowth). Als je gediagnosticeerd bent met SIBO, dan is het zeer onverstandig om probiotica te slikken of vezels te eten (voeding voor je darmbacteriën). Mensen met SIBO hebben ook vaak te weinig maagzuur. Daardoor overleven die bacteriën in de dunne darm ook zo goed. Er is tenslotte ook een sterke relatie tussen rosacea en prikkelbare darmsyndroom, ziekte van Crohn, colitis ulcerosa, enzovoorts.
De tweede oorzaak heeft te maken met cortisol. Mensen met het Syndroom van Cushing hebben een extreem hoog corticosteroïdenspiegel in het bloed. En rosacea komt bij die mensen vaker voor. Als je lichaam permanent teveel cortisol produceert (door chronische stress), raakt het resistent. Dan heb je wel hoge levels cortisol, maar het werkt niet meer; hetzelfde mechanisme als bij insuline. Cortisol is een natuurlijke onstekingsremmer. Als je dus hoge cortisollevels hebt en je hebt toch ontstekingen, dan is er iets grondig mis. Dat is ook de reden dat bij de reguliere aanpak geen corticosteroïden worden ingezet, omdat die het probleem alleen maar groter maken. Je zou het een soort cortisol-geïnduceerde rosacea kunnen noemen. Eigenlijk werkt het dus zo: te hoge en langdurige productie van cortisol leidt tot cortisolresistentie. Door de resistentie heb je een cortisoltekort; het werkt niet meer. En door cortisolresistentie helpen medicijnen op basis van cortisol ook niet. Cortisol wordt gemaakt in je bijnieren. Dus kan rosacea een gevolg zijn van niet goed functionerende of uitgeputte bijnieren. Daar ligt ook het verband met de menopauze. Je bijnieren stoppen op dat moment met de productie van oestrogeen. In je bijnieren wordt ook veel vitamine C opgeslagen, dat weer helpt bij het gezond houden van je aderen en darmen door de werkzaamheid van collageen te vergroten of in stand te houden. Bijnierzwakte leidt dus tot een vitamine C-tekort. Als je bijnieren slecht functioneren, leidt dit vervolgens ook weer vaak tot vaatproblemen (spataderen, slechte aderen, enzovoorts). En tot immuunproblemen. Omdat dan ook je cortisolproductie onder druk staat.
De derde oorzaak is je dieet, al dan niet in combinatie met slechte darmen. Met name overmatige consumptie van koolhydraten (zetmeel en suiker), te weinig dierlijk eten en vet, teveel plantaardige vetten (margarine en halvarine) en granen. Dit dieet is redelijk representatief voor de Nederlandse eetgewoontes en is dus extreem ontstekingsbevorderend. Je kan eens een week ketogeen gaan eten om te kijken wat dit met je lichaam doet: geen brood, geen aardappels, geen limonade, geen margarine, geen ontbijtgranen, geen suiker (!) en vooral wel roomboter, eieren, vlees (onbewerkt), vis en groenten. Laat fruit ook gerust staan; dit zit vol met suikers. Heb je SIBO, dan is zelfs een ketogeen dieet niet handig vanwege de vele groenten. Overweeg dan eens om een carnivoordieet te volgen, dat voornamelijk uit vlees bestaat.
De vierde oorzaak: mijten (huisstofmijten of huidmijten). Mensen met rosacea blijken een veel hogere intensiteit van deze mijten te hebben, dan mensen zonder deze aandoening. Iedereen heeft die mijten, dus het is geen kwestie van slechte hygiëne. Maar bij rosacea-patiënten roept de hogere intensiteit van deze (over het algemeen goedaardige parasieten) een immuunreactie op.
Samengevat: rosacea komt door parasieten (schimmels, mijten), een verstoorde darmflora of andere darmproblemen (bacteriën), een niet goed werkend of verzwakt immuunsysteem dat vaak weer komt door slecht functionerende bijnieren en een ontstekingsbevorderend dieet. Of een combinatie van deze oorzaken. Erg simpel is het dus niet.
d. Wat is de orthomoleculaire aanpak?
Voor rosacea geldt dat de belangrijkste (en goedkoopste) remedie het aanpassen van je dieet is. Dat is niet voor iedereen makkelijk, zeker als je ook kinderen hebt, maar wel zeer effectief om al die ontstekingen en auto-immuun-problemen aan te pakken. Het slikken van middelen zonder je leefstijl aan te passen, is een beetje als ‘dweilen met de kraan open’. Vermijd in ieder geval gluten, suikers, zetmeel, plantaardige oliën en alcohol; dan heb je al een hoop bereikt.
Niet slikken?
1. Antibiotica
Doden je complete darmflora, zeker als het een breed-spectrum-antibioticum is.
Wel slikken?
Als je denkt dat de oorzaak een parasiet, een schimmel of vervelende bacterie is:
2. Neemolie
Dit is een plantaardige olie die bekend staat om haar parasieten- en schimmeldodende werking. Je mengt vijf druppels van deze olie met kokosolie en wrijf dat vervolgens op de aangedane plekken. De olie is niet geschikt voor consumptie.
3. Kruiden
Alsem of wormwood, zwarte walnoot en kruidnagel zijn ideale, natuurlijke middelen om parasieten te doden. Koop bij voorkeur een tinctuur die je makkelijk kan oplossen in water. Ook knoflook en oregano kunnen mensonvriendelijke darmparasieten (en ook slechte bacteriën) doden. Zelfs candida…
4. Grapefruit-pit-olie
De olie uit de pitten van grapefruit heeft een sterke werking als anti-bacterieel en anti-schimmel-middel. Zeker als je denkt dat de problemen uitsluitend vanuit je darmen komen, is dit het proberen waard. Meestal gaan bacteriële problemen of problemen met schimmels, mijten of parasieten in de darmen gepaard met forse buikpijnen, wisselende ontlasting, diarree (al dan niet met slijm of bloed), winderigheid, krampen, gebrek aan eetlust, gewichtsverlies, opgeblazen gevoel of allergieën. En vreemd genoeg horen daar ook klachten bij als jeuk aan voetzolen, de neus en anus, algehele malaise, nachtelijk zweten, problemen met de ademhaling en problemen met het centraal zenuwstelsel, zoals: stemmingswisselingen, zenuwachtigheid, somberheid, hersenmist, vergeetachtigheid, lage energie, slaapproblemen en hoofdpijn. Kortom, klachten die bij veel ziektebeelden kunnen horen, maar waarnaar zelden wordt gekeken.
Als je denkt dat er andere oorzaken zijn dan parasieten:
5. ZinkZink heeft alles te maken met ontstekingen en een goede werking van je immuunsysteem. Veel mensen hebben een chronisch zinktekort door leefstijl (alcohol), ouderdom, chronische aandoeningen en door infecties. Dit zijn allemaal ‘zinkslurpers’. Tel daarbij op dat menigeen geen schaal- en schelpdieren eet; dan weet je zeker dat je een tekort aan mineralen hebt. Neem vooral geen goedkope zinksupplementen zoals zinkoxide of zinksulfaat; die neemt je lichaam nauwelijks op. Zinkpicolinaat, zinkorotaat, zinkmethionine, zinkgluconaat, zinkglycinaat en zinkcitraat zijn de goede vormen. Nog beter is elke week een paar oesters te eten. Of zeewier.
6. Omega-3
Omega-3 zit vooral in vette vis en visolie en heeft een sterke, ontstekingsremmende werking. Daarnaast voedt het de huid van binnenuit. Twee vliegen in één klap dus. En tenslotte helpt het ook om de balans tussen teveel omega-6 en te weinig omega-3 te herstellen.
7. Vitamine C
Met name als je verzwakte bijnieren hebt, na de overgang of bij langdurige stress, dan moet je hier energie in steken. Het valt een beetje buiten het bestek van de huidproblemen van deze blog. Neem contact met ons op als je denkt dat het probleem is ontstaan door slecht werkende of uitgeputte bijnieren. Hetzelfde geldt voor een verzwakt immuunsysteem of darmproblemen. Neem gerust contact met ons op.
8. Vitamine D
Als je immuunsysteem sowieso te heftig reageert, te herkennen aan meer auto-immuunziektes, dan is een hoge dosis vitamine D aan te bevelen. Vitamine D werkt als cortisol, dus ontstekingsremmend. Schrik niet van doses als 30.000 tot 40.000 IE.
Disclaimer
Medische informatie wordt alleen verstrekt als informatiebron en mag niet worden gebruikt of vertrouwd voor diagnostische of behandelingsdoeleinden. De informatie is niet bedoeld als patiëntenvoorlichting, creëert geen relatie tussen patiënt en orthomoleculair adviseur en mag niet worden gebruikt als vervanging voor professionele diagnose en behandeling. Raadpleeg uw zorgverlener voordat u beslissingen over uw gezondheid neemt of voor advies over een specifieke medische aandoening. INNR B.V. is niet aansprakelijk voor enige schade, verlies, letsel of aansprakelijkheid op welke manier dan ook geleden als gevolg van uw vertrouwen op de informatie uit dit document.